پشت تنهایی من که، رسیدی !
گوشهایت را بگیر ! 
اینجا سکوت ، گوش تو را کر میکند
اما ! چشمهایت را باز کن تا ،
بتوانی لحظه لحظه ی اعدام ثانیه ها را نظاره کنی ،
هجوم سایه های خیال،
سرابهای بی وقفه ی عشق،
تک بوسه های سرد و فریادهای عقیم جوانی ،
منظره ای به تو میدهد که ،
میتوانی تنهایی مرابه خوبی ترسیم کنی ...!